۱۳۹۲ خرداد ۱۰, جمعه

تو برادرم نگویی...

تو برادرم نگویی
که گذشت و یادمان رفت
تن پر زخونت ای جان
به مرور یادمان رفت
نه ز یاد رفتنی نیست
غم عاشقان میهن
غم قلب های پرخون ز برای مام میهن
نه ز یاد رفتنی نیست
که هزار سرو افتاد
به توحش تبرها
که به جان جنگل افتاد
برود چگونه از یاد
که به پاس جانفشانی
ز دل وطن هزاران
گل لاله سربرافراشت

۱۳۹۲ اردیبهشت ۷, شنبه


۱۳۹۲ اردیبهشت ۴, چهارشنبه

هنر نشستن در خون به پای این وطن است

۱۳۹۲ اردیبهشت ۳, سه‌شنبه

۱۳۹۱ اسفند ۱, سه‌شنبه

نگفتمت نرو

نگفتمت نرو برادرم...
نگفتمت به راه تو هزار مسجد است
و هرکدامشان پر ازبسیجیان مخلص است
و بر فراز بام هر یکی 
به دست هر نفر مسلسل است 
نگفتمت برادرم ...
نگفتمت به شهر ما علی ولی است
و حکم آن علی فراتر از نبی است
و خون تو نهایتا به پای موسوی است
نگفتمت که
دوره ی برادری، برابری گذشته است
و عهد بربری است...
برادری کجا؟،برابری کجا؟ نگفتمت نرو...

خواهرم نگفتمت تن تو نازک است
و دست آن جماعت سیاه باتوم است..
گفتمت که جنگ شان با تمدن است،نگفتمت؟
نگفتمت خواهرم نرو که از مناره ها
بانگ دشمنی به گوش می رسد
جنون به اوج می رسد.
گل مبر،گلوله مهربانی تو را به خاک و خون می کشد...
نگفتمت پدر نرو 
که ناگهان آسمان سیاه می شود
و کمترین تلاش تو برای حق
 گناه می شود
و با همین گناه 
خون تو حلال و 
زندگی ما تباه می شود...نگفتمت پدر نرو
برادرم،خواهرم،پدر
نگفتم این سخن که مردمان شهر را کوته است حافظه...
بیا کنار من نشین
بخواب،بخور،بنوش 
و عقل را به گوشه خرابه نه...
آسا


۱۳۹۱ دی ۱۹, سه‌شنبه

آخر چگونه می شود

آخر چگونه می شود
این گونه سربلند
در بند بود و به صیاد طعنه زد
شلاق ناروا به تن نازکت خورد
پاسخ به رو سیاهی جلاد خنده زد
آخر چگونه می شود
به زمستان ریشه سوز
همچون درخت سبز بهاری شکوفه زد
از بین میله های قفس های بی عبور
بگذشت و در امید بهاران جوانه زد...